Dag 1: newyork
Blijf op de hoogte en volg Familie
03 Oktober 2013 | Verenigde Staten, New York
Dag 1: De reis
De nacht voor vertrek sliepen we allemaal slecht. Mark stond al om half 6 naast ons bed, en mijn vader was er al om 6.15 ipv 7.00 uur. Om 7 uur reden we naar Schiphol, een blije, zwaaiende Mark achterlatend bij opa (toen we een maand geleden boekten, was hij 3 dagen overstuur….) Na een paar uurtjes op een bomvol Schiphol (en vele euro’s armer, hoezo crisis??) moesten we een examen doen voor we het vliegtuig in mochten. Het hemd van je lijf werd je gevraagd (wat ga je in USA doen? Heb je zelf je koffer ingepakt? enz) Gelukkig kregen we een C voor onze proef en mochten we door. We hadden prima plaatsen in het vliegtuig (dank je, Monique!) . We vertrokken een half uur later maar kwamen bijna een uur (12.15 uur plaatselijke tijd) eerder aan op NY JFK, omdat we wind mee hadden. We zagen veel orthodoxe joden op het vliegveld. Bij de douane worden vingerafdrukken en foto’s van iedereen gemaakt als je aankomt in Amerika. Volgens onze douanebeambte ging hij ze op de time-square plaatsen.
JFK is niet echt een mooi vliegveld. Het is een beetje grauw. Over het weer hebben we niks te klagen: het is 22 graden dus een heerlijk temperatuurtje. We besloten met de airportbus naar Manhattan te gaan. We hadden mazzel want we waren het laatste stel dat in mocht stappen. Wat opviel was dat er ontzettend veel afval en rotzooi langs de kant van de weg lag. Natuurlijk kwamen we bijna onmiddellijk in het New Yorkse verkeer vast te zitten. Een file op de A4 is er niks bij. De wegen zijn erg slecht en de hele boel ligt open. Verder zagen de huizen waar we langs reden er erg armoedig uit (allemaal van hout en slecht in de verf). We reden langs een enorme begraafplaats waar je wel een paar kilometer lang alleen maar graven zag. Maar uiteindelijk doemde daar Manhattan op. De aanblik van al die wolkenkrabber is toch wel heel mooi.
Na een helse rit door de straten van Manhattan (link en recht werden we ingehaald, de buschauffeur gooide de bus ook overal tussen en trapte een aantal keer zo hard op de rem dat ik bijna van mijn stoel vloog) kwamen we aan op Penn Station. We moesten een half uurtje lopen naar ons hotel en onderweg hebben we drie keer de brandweer/politie/ambulance met gillende sirenes langs zien komen. Auto’s zijn voortdurend aan het toeteren en het krioelt er van de mensen. Wat een chaos!!!! Bij hotel Pennsylviana aangekomen mochten we voor de zoveelste keer in de rij staan (voor het inchecken). Het hotel heeft 1700 kamers, onze kamer bevind zich op de 14e verdieping. Het is heel oud en doet me een beetje denken aan die attractie (House of Terror) in Disneyland Paris (die met die spoken en lift die keihard naar beneden stort). Maar goed, we hoeven hier alleen maar te slapen.
Niks opfrissen, meteen maar New York in. Als eerste gingen we een enorme footlocker in (bijna even groot als de Hema op het stadshart in Amstelveen). Keus uit meer dan 1000 paar sneakers (dus die moet ik nog even kopen: heb een paar knalroze op het oog). Daarna de Macy’s in. Dit is een gigantisch warenhuis. Elke verdieping verkoopt wat anders: 1 verdieping met schoenen, 1 met dameskleding, 1 met make-up) Je weet niet wat je ziet. We doken een Fresh en go in om even wat te eten (Niels een broodje en ik een salade, waar je u tegen kan zeggen). Daarna liepen we naar de timesquare. Overal waar je kijkt neonreclame (en mensen, auto’s, herrie). We gingen de M&M winkel in, waar ze wel 150 verschillende soorten silo’s met M&M’s hadden. Daarna liepen we langs Rockefeller center (Legoworld winkel). Vervolgens kwamen we bij de St.Patrick kerk, waar we ook even binnen zijn geweest (werd helaas gerestaureerd). Daarna terug naar de timesquare om hem in het donker te bewonderen. En daarna waren we verslaafd aan het New Yorkse fenomeen: SHOPPEN……
De nacht voor vertrek sliepen we allemaal slecht. Mark stond al om half 6 naast ons bed, en mijn vader was er al om 6.15 ipv 7.00 uur. Om 7 uur reden we naar Schiphol, een blije, zwaaiende Mark achterlatend bij opa (toen we een maand geleden boekten, was hij 3 dagen overstuur….) Na een paar uurtjes op een bomvol Schiphol (en vele euro’s armer, hoezo crisis??) moesten we een examen doen voor we het vliegtuig in mochten. Het hemd van je lijf werd je gevraagd (wat ga je in USA doen? Heb je zelf je koffer ingepakt? enz) Gelukkig kregen we een C voor onze proef en mochten we door. We hadden prima plaatsen in het vliegtuig (dank je, Monique!) . We vertrokken een half uur later maar kwamen bijna een uur (12.15 uur plaatselijke tijd) eerder aan op NY JFK, omdat we wind mee hadden. We zagen veel orthodoxe joden op het vliegveld. Bij de douane worden vingerafdrukken en foto’s van iedereen gemaakt als je aankomt in Amerika. Volgens onze douanebeambte ging hij ze op de time-square plaatsen.
JFK is niet echt een mooi vliegveld. Het is een beetje grauw. Over het weer hebben we niks te klagen: het is 22 graden dus een heerlijk temperatuurtje. We besloten met de airportbus naar Manhattan te gaan. We hadden mazzel want we waren het laatste stel dat in mocht stappen. Wat opviel was dat er ontzettend veel afval en rotzooi langs de kant van de weg lag. Natuurlijk kwamen we bijna onmiddellijk in het New Yorkse verkeer vast te zitten. Een file op de A4 is er niks bij. De wegen zijn erg slecht en de hele boel ligt open. Verder zagen de huizen waar we langs reden er erg armoedig uit (allemaal van hout en slecht in de verf). We reden langs een enorme begraafplaats waar je wel een paar kilometer lang alleen maar graven zag. Maar uiteindelijk doemde daar Manhattan op. De aanblik van al die wolkenkrabber is toch wel heel mooi.
Na een helse rit door de straten van Manhattan (link en recht werden we ingehaald, de buschauffeur gooide de bus ook overal tussen en trapte een aantal keer zo hard op de rem dat ik bijna van mijn stoel vloog) kwamen we aan op Penn Station. We moesten een half uurtje lopen naar ons hotel en onderweg hebben we drie keer de brandweer/politie/ambulance met gillende sirenes langs zien komen. Auto’s zijn voortdurend aan het toeteren en het krioelt er van de mensen. Wat een chaos!!!! Bij hotel Pennsylviana aangekomen mochten we voor de zoveelste keer in de rij staan (voor het inchecken). Het hotel heeft 1700 kamers, onze kamer bevind zich op de 14e verdieping. Het is heel oud en doet me een beetje denken aan die attractie (House of Terror) in Disneyland Paris (die met die spoken en lift die keihard naar beneden stort). Maar goed, we hoeven hier alleen maar te slapen.
Niks opfrissen, meteen maar New York in. Als eerste gingen we een enorme footlocker in (bijna even groot als de Hema op het stadshart in Amstelveen). Keus uit meer dan 1000 paar sneakers (dus die moet ik nog even kopen: heb een paar knalroze op het oog). Daarna de Macy’s in. Dit is een gigantisch warenhuis. Elke verdieping verkoopt wat anders: 1 verdieping met schoenen, 1 met dameskleding, 1 met make-up) Je weet niet wat je ziet. We doken een Fresh en go in om even wat te eten (Niels een broodje en ik een salade, waar je u tegen kan zeggen). Daarna liepen we naar de timesquare. Overal waar je kijkt neonreclame (en mensen, auto’s, herrie). We gingen de M&M winkel in, waar ze wel 150 verschillende soorten silo’s met M&M’s hadden. Daarna liepen we langs Rockefeller center (Legoworld winkel). Vervolgens kwamen we bij de St.Patrick kerk, waar we ook even binnen zijn geweest (werd helaas gerestaureerd). Daarna terug naar de timesquare om hem in het donker te bewonderen. En daarna waren we verslaafd aan het New Yorkse fenomeen: SHOPPEN……
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
